ผู้ป่วยที่มีภาวะโภชนาการปกติ เมื่อได้รับอาหารอย่างเพียงพอต่อความต้องการของร่างกายแล้ว จะมีความพร้อมในการเรียนรู้หรือสามารถฝึกทักษะต่างๆให้มีพัฒนาการเป็นไปตามแผนการรักษาของแพทย์ ซึ่งจะตรงกันข้ามกับผู้ป่วยที่มีปัญหาภาวะทุพโภชนาการ ทั้งในภาวะขาดสารอาหารและภาวะโภชนาการเกิน ซึ่งมีผลต่อการเจริญเติบโตทั้งร่างกายและสมองส่งผลให้มีพัฒนาการล่าช้าไปด้วย ทำให้เกิดปัญหาในการเรียนรู้การฝึกทักษะต่างๆของผู้ป่วย เป็นสิ่งบั่นทอนสุขภาพทั้งร่างกาย สมองและจิตใจ รวมทั้งสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายในการรักษา
คู่มือการส่งเสริมภาวะโภชนาการผู้ป่วยใน อายุ 6 – 18 ปี ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ทีมสหวิชาชีพ และผู้ที่เกี่ยวข้องในการดูแลส่งเสริมสุขภาพผู้ป่วยในสถาบันราชานุกูล อายุ 6 – 18 ปี ใช้เป็นแนวทางในการป้องกันดูแลและแก้ปัญหาสุขภาพ เพื่อการเจริญเติบโตที่ดีซึ่งจะเป็นการดูแลผู้ป่วยอย่างครบด้านและมีการทบทวนการดูแลผู้ป่วยร่วมกัน อันจะนำไปสู่ระบบการดูแลผู้ป่วยโดยทีมสหวิชาชีพที่ได้มาตรฐานในที่สุด